Hinc lucem et pocula sacra

Net als in Nederland is het in Cambridge ondertussen echt winter. Er wordt voor donderdag lichte sneeuwval voorspeld, zonder muts ga ik de deur niet meer uit, en het is nu -om 16.15 uur- al echt donker. Dit betekent echter ook dat het eerste trimester, of zoals het hier heet: Michaelmas term, al bijna voorbij is. Nog maar anderhalve week, en ik ben alweer in Nederland. Wat gaat de tijd toch snel!

De laatste paar weken is er natuurlijk weer te veel gebeurd om in een blogje samen te vatten, maar het hoogtepunt was toch wel het bezoekje van Victoria en Floris Jan. Op vrijdagmiddag ben ik naar Londen afgereisd, Vic en FJ logeerden bij Charlotte, en hebben we heerlijk thee gedronken / cupcakes gegeten / zijn we uit eten geweest / naar een cocktailbar gegaan. Het was heel vertrouwd en supergezellig om bij te praten. Na een nachtje in Charlotte's mini-kamer (Floris Jan moest op de gang slapen..), hebben we door Regent's Park gewandeld en zijn we ergens gaan ontbijten. Met z'n vieren hebben we de trein terug naar Cambridge genomen, waar ik Girton College en de Business School heb laten zien. 's Avonds hebben we gegeten en geborreld in The Eagle, de bekendste pub van Cambridge -voornamelijk omdat Crick & Watson hier de structuur van DNA bekend hebben gemaakt. Na op zondag te hebben ontbeten met thee en scones, zijn we de rivier Cam opgegaan om echt traditioneel Cambridgiaans te gaan punten. Floris Jan blijkt een punt-natuurtalent, en toen het behoorlijk hard begon te regenen deed het ons herinneren aan ons zeilweekend in Friesland, een paar jaar geleden. Helaashelaas zijn mijn logees 's middags naar Stansted gegaan, en was het dus een kort maar erg leuk bezoekje!

Vorige week stonden er ook wat leuke dingen op het programma, zoals een formal hall uitwisseling bij Robinson College met daarna een silent disco. Ook ben ik nog wat gaan drinken met 4 meiden uit mijn jaar UC (van de in totaal 7; wat kom je toch overal mensen van University College tegen!), dat was ook erg gezellig en leuk om ervaringen te delen. Op zondag was er een roei-wedstrijd voor de nieuwe college roei-teams. Ik heb onze NM2 en NM3 (de "Novice Men" teams) aangemoedigd, erg grappig want alle teams waren verkleed. "Onze" mannen deden het niet eens erg slecht en ik begreep de charme van roeien opeens (echter, de charme van om 06.30 uur 's morgens opstaan ontgaat mij totaal).
En nu moet ik studeren. Hoewel ik morgenavond naar een bandje ga kijken, vrijdagavond ga bowlen, en volgende week "Christmas formals" heb, is de rest van de tijd gereserveerd voor studie. Op woensdag heb ik een examen van "Quantitative Techniques for Management", dus ik zit met rekenmachine, potlood en liniaal opgaafjes te maken. Een hele verandering van al die essays/thought papers die ik vorig jaar steeds schreef!

And now, back to the studio

Het tempo van activiteiten en bezigheden is vooralsnog onverminderd. Een selectie van wat ik allemaal heb gedaan de afgelopen tijd:

- Vorig weekend heb ik een bliksembezoekje aan Nederland gebracht. Om zondag bij de verjaardag van mama te zijn, ben ik zaterdagochtend op het ungodly hour van 04.30 uur weggegaan uit mijn kamer in Cambridge. Het was erg gezellig om Victoria en Patty weer even te zien en het verjaardagsfeestje was ook erg geslaagd. Maandagochtend moest ik alweer vroeg terug, maar Eindhoven Airport bleek ongeveer gesloten vanwege mist. De hele ochtend gingen er maar twee vluchten, de rest vloog door naar Weeze, Aachen, of zelfs Frankfurt. Gelukkig was Londen Stansted een van die twee vluchten en bleven busritjes naar Duitsland mij dus bespaard.

- Woensdag besloten we met ons huis een soort housewarming party te geven, zodat ook alle andere Girtonians de kans hadden om de Huntingdon huizen te bewonderen. Het was een erg gezellig feestje met goede opkomst, vooral omdat we het alleen via mond-to-mond reclame hadden aangekondigd. Hoewel ik het in eerste instantie jammer vond dat ik niet op Wolfson Court, de graduate site van Girton, woon, ben ik ondertussen erg blij met ons huis. Wolfson Court heeft meer 'units', terwijl wij de charme en gezelligheid van een echt huis (plus ruime tuin) hebben. Zij hebben de voordelen van meer faciliteiten (de dining hall, de MCR room, het merendeel van de studenten heeft grote kamers), maar door onze grote keuken en sitting area is het bij ons gezelliger -en hebben we de faciliteiten op een afstand van 5 minuten fietsen. Met mijn huisgenoten heb ik het ook erg getroffen; het is een gevarieerde groep met wat excentriekelingen (bijv. een zeer gelovige jongen en een jongen die m.i. lijdt aan Asperger).

- Ik had me er al een poos geleden voor opgegeven, maar gisteravond was de eerste trainingssessie van women's cricket. Ik blijk niet al die tijd al een verborgen talent voor cricket te hebben gehad. Cricket is fascinerend, maar totaal onlogisch. In handleidingen van spelletjes wordt er altijd begonnen met "doel van het spel". Zoveel mogelijk pionnetjes naar de andere kant krijgen, zoveel mogelijk geld overhouden, zo vaak mogelijk een bal tussen twee palen trappen, door een ring gooien, etc. etc. klinkt allemaal logisch. Als ik cricketcoach was zou ik dan ook met het doel beginnen. Maar nee, bij cricket is niks logisch. Hadden ze mij aan het begin van de training gewoon verteld dat je als slagman iedere keer dat je een bal geraakt hebt, om een paaltje moet rennen en daar dan punten mee scoort - dan had ik wellicht de hele training begrepen wat we aan het doen waren. In alle drie de aspecten van het spel (bowlen, batten en fielden), of eigenlijk zijn het er zelf 5 geloof ik (ook catchen en wicket keepen) was ik even goed, dan wel slecht. Het bowlen (gooien van de bal) is volstrekt onnatuurlijk omdat je je elleboog gestrekt moet houden, en dus als een soort molen met je armen zwaait (doe je dit niet dan is je bal een no-ball). Het batten (slaan) is totaal onnatuurlijk omdat je, wederom a la een molen, met je bat een halve circkel maakt en je eigen lichaam dus totaal in de weg staat. De ballen zelf zijn al onlogisch, met duidelijke naden, waardoor je bij seam bowlen niet kan voorspellen waar de bal naar toe zal stuiteren. En dan heb ik nog niks gezegd over de stumps; de drie paaltjes achter de batter. In ieder geval heb ik nu spierpijn in al mijn spieren aan de rechterkant van mijn lichaam en denk ik niet dat ik naar meer trainingen zal gaan. De sport lijkt me op zichzelf wel leuk, maar dan moet het wel veel meer voor de fun & gezelligheid zijn dan dat het gisteren was.

- Tot slot is het vanavond Guy Fawkes night, wat betekent dat er door heel Engeland grote kampvuren zijn en dat er overal vuurwerk wordt afgestoken. Voor de Bridget Jones fans onder jullie (Patty, jij weet vast waar ik het over heb), Bridget doet verslag van bonfire night ("It's bonfire night and we are on fire!") -zoals Guy Fawkes night ook genoemd wordt. Het is mij nog niet helemaal duidelijk wat er gevierd wordt (een mislukte aanslag op Koning James I in 1605??), maar ik ga in ieder geval straks naar het vuur en vuurwerk kijken. Ik laat jullie weten hoe het was!