Goedemiddag, uw creditcardnummer?

Ik heb een visum! Dat was, vóór ik bij het consulaat aankwam, een heel gedoe; formulier na formulier invullen (Heeft u weleens genocide gepleegd? - nee- Bent u lid van een terroristische organisatie? -nee- Bent u vaker in the U.S. geweest? -ja- Bent u weleens afgewezen voor een visum? -nee- etc. etc.), papieren uitzoeken en meenemen, geld betalen, de juiste tas meenemen (geen rugzak of bulky bag), Amerikaanse pasfoto's laten maken, regelen wat met mijn elektronische apparaten te doen, een zeker persoon van de receptie van UC een aantal keer bellen, vervolgens langs UC gaan om papieren op te halen en vijf keer checken of ik alles bij me heb. Ik vreesde het ergste voor ín het consulaat, maar dat bleek reuze mee te vallen. Hoewel wel een rare gewaarwording, was het niet zo erg dat ze echt geen grapjes konden waarderen of dat ik uren moest wachten. Vingerafdrukken laten maken was wel spannend en het gesprekje met de consul ging erg snel.
En nu.. nu heb ik dus een visum! Misschien een beetje zielig om daar foto's van te maken.. maar dit is 'm:

Verder is mijn say-goodbye-tour begonnen... Nicole zal nu wel aangekomen zijn in Reno. Gisteren heb ik Bert Jan gezien (bottom line: ik heb geen talent voor zowel poolen als voor air hockey), vandaag of morgen ga ik wat met Thomas drinken, Victoria is als het goed is op weg hier naar toe, maandag dan echt afscheid nemen van Gwen (iets wat ik angstvallig heb proberen uit te stellen... gelukkig zien we elkaar half september alweer in St. Louis, Missouri), nog wat dingetjes doen als naar de tandarts en de kapper gaan en dan tijdens de introweek van UC afscheid nemen van de laatste mensen.

Tot zover de updates van vandaag! Ik heb gisterennacht trouwens gedroomd over oer-hollandse dingen als stroopwafels en werd toen redelijk angstig wakker... Laat ik er nu nog maar snel wat eten!