It's Californication

Langzaam aan merk ik dat het heel makkelijk is niet meer verbaasd te zijn of me niet meer te verwonderen over dat ik hier ben... En dat is gek! Het zal wel met wennen te maken hebben enzo... Maar ik moet me er af en toe toch nog even heel bewust aan herinneren dat ik in de VS ben, in Californië, in LA nota bene! Dat ik dat niet voor lief moet nemen. Zodra ik me dat weer besef, ervaar ik alles om me heen ook veel bewuster (nee, het is niet normaal om half oktober in korte mouwen en met zonnebril op naar buiten te gaan...).

Voordat Gwen morgen komt, nog even een update over wat dingetjes die ik de laatste tijd heb meegemaakt. Deze week was verder rustig. Maandagavond was er een 'potluck' (een diner waarbij iedereen wat te eten meebrengt) van de International Exchange Club. Wel gezellig, maar niet heel erg bijzonder. Dinsdagavond gebeurde er nog wel wat grappigs in de Dining Hall waar ik zat te eten. Ik was gaan eten met Rosalie, een meisje van UC, en ik had net verteld dat ik zoveel aanspraak heb als ik mijn UC-trui aan heb (wat ik op dat moment had). Ik geloof dat er ondertussen al zo'n twintig mensen zijn geweest die me kwamen vragen waar "UCU" ligt.. En precies op dat moment kwam er een jongen -met grote ogen- op me af die riep: "UCU, Is that University College Utrecht?!?". Totaal flabbergasted wist ik uit te brengen dat dat inderdaad zo was... Het bleek dat hij weleens op campus in Utrecht geweest was, om een vriendin die daar op exchange was op te zoeken. Die vriendin was Shady, een meisje dat ik ook wel ken (maar vaag) en blijkbaar op UC Riverside zit... Heel bizar! Uiteindelijk hebben we nog even gepraat en heeft hij me Shady's telefoonnummer gegeven. Cliché maar waar: wat een klein wereldje...
Vandaag had ik mijn observatie-opdracht voor Developmental Psychology. Dat was erg leuk! Het idee dat jij mensen kan zien die geen idee hebben dat jij er bent, is heel apart. Bij binnenkomst (rond 11.30 uur) waren de kinderen nog aan het eten en was er dus niet zo heel veel te observeren. Dat veranderde echter al snel! Binnen no time rende mijn 'focal child' op en neer door de kamer. De opdracht ging over gender-roles en hoewel ik dat van te voren een niet zo heel erg boeiende opdracht vond, observeerde ik mijn jongetje inderdaad alleen maar met speelgoed vrachtwagens en speelde hij alleen met andere jongetjes. Eigenlijk was er zoveel meer te zien dan dat waar ik naar moest kijken. Ik zag een hele hierarchie in de leidsters, ik zag onuitgesproken regels, verschillende persoonlijkheden en ontwikkelingsfases. Wonderbaarlijk eigenlijk wat er in zo'n kwartiertje kan gebeuren. Hoedanook, het is erg leuk ook zoiets eens te doen.
Sowieso heb ik hier veel meer dan in Utrecht, het idee midden in de academische wereld te staan. Dat heeft waarschijnlijk iets te maken met campus op UC, want op de Uithof voelt het ook al veel meer als "De Universiteit". Maar het is hier nog sterker. Enerzijds komt dat denk ik doordat ik hier ook veel meer van het onderzoeks-gedeelte van de universiteit zie. Alle gebouwen zitten vol met kantoren van TA's en professoren, met laboratoria, met mensen die allemaal bezig zijn een eigen probleem op te lossen. De faculteitsleden zijn hier veel meer te zien; ze halen hun koffie óók bij het tentje waar alle studenten zijn, ze zitten ook te lunchen op het terras. Anderzijds is het studie-aspect van de universiteit ook veel meer aanwezig. Doordat studenten hier praktisch allemaal een kamer delen, studeren ze niet in hun kamers maar juist overal elders. Er wordt geleerd in de bibliotheek, maar ook in alle cafees, op alle terassen, in het gras, op ieder bankje en overal waar je maar kan zitten. Ze slepen ook allemaal hun laptopje mee en dat kan ook goed, het draadloze netwerk dekt de hele campus. Mja.. eigenlijk zijn dus zowel onderzoek als onderwijs hier meer vertegenwoordigd. Het voelt in ieder geval wel als een hele stimulerende omgeving.

Goed... hier laat ik het voor deze week even bij. Uiteraard komt er een grote update na het weekend. Tot dan!