zaterdag 12 juni 2010

Witte Nachten

Omdat St. Petersburg natuurlijk erg noordelijk ligt, is het hier bijna 24 uur per dag licht/schemerig. Rond 3 uur 's nachts begint het te schemeren, en pas om 1 uur 's nachts wordt het donker. Mijn biologische klok verandert meteen mee; ik merk dat ik 's avonds veel minder moe word.
De stad viert deze lange dagen met een White Nights Festival, op verschillende locaties zijn optredens en kunstprojecten. Ook in het kader van het festival zijn er voorstellingen in het bekende Mariinsky theater. In dit theater gingen onder andere Tchaikovsky's Notenkraker en Doornroosje in première, en het is nu de thuishaven van het Kirov ballet. Wij wouden er sowieso eens graag naar toe, en konden er gisterenavond voor maar ongeveer 13 Euro naar een voorstelling. Toegegeven, we zaten op het hoogste balkon, maar dat mocht de pret niet drukken. De zaal was indrukwekkend, en het ballet (jammergenoeg maar twee keer een klein half uur) des te meer. Het was een hele leuke, bijzondere ervaring. Het voelt erg speciaal om in het theater te zijn wat al meer dan 200 jaar een hoofdrol speelt in de balletwereld. Ik kon me niet aan de gedachte onttrekken dat het communisme zo'n doodslag is geweest voor de rijke kunst en cultuur die hier in Rusland heerste. Wat een bizarre geschiedenis heeft dit land toch!
Toen de voorstelling was afgelopen regende het helaas pijpenstelen, en kwamen we vannacht door- en doorweekt in ons hostel aan. Vanmiddag zijn we naar Petrodvorets gegaan (ook bekend als Peterhof - het Versaille van Peter de Grote). De fonteinen en tuinen deden inderdaad zeer Versaille-achtig aan, en de baai van Finland maakte het plaatje echt af. Helaas begon het ook nu weer hard te regenen. Omdat door een tuin lopen iedere charme verliest met regen, zijn we hostelwaarts gekeerd en genieten we vanavond van een rustig avondje (hoewel we net wel zijn uitgenodigd mee uit te gaan door een stel wodka-drinkende Russen).
Misschien is dit dan ook een goed moment mijn verbazing over het Russische weer uit te spreken. Er valt echt geen peil op trekken! Ziet het er 's morgens stralend blauw uit, dan komt er 's middags een stortvloed die dan ook na een uur weer over is (zoals nu). Natuurlijk word het 30 graden als wij 's morgens denken "toch maar een trui aan". Het is wellicht een goed idee een voorbeeld te nemen aan de Russische vrouwen, die zich nimmer naar het weer proberen te kleden. De mode blijft tijdloos ordinair, en dus kort-kort-kort.

Geen opmerkingen: