In New York hebben we op maandag een auto gehuurd om onze reis te vervolgen. We besloten als eerste via de kust naar de plaats Mystic in Connecticut te reizen. Omdat we toch ongeveer langs New Haven kwamen, hebben we een kijkje genomen op Yale. Het zag er mooi uit en het idee dat we bij één van de beste universiteiten waren, was ook erg leuk. Mystic bleek verder een teleurstellend plaatsje aan de kust. Het draaide op een soort nagebouwd oud dorp… zeg maar type Archeon, maar dan (godzijdank) zonder de mensen in klederdracht. Dit was sowieso al bizar, maar een van de winkels was een Christmas-shop en dat maakte de ervaring nog net wat onwerkelijker. Ze draaide er –buiten was het minstens 30 graden, dat moet niet vergeten worden- Jingle Bells en er stonden zo’n 20 opgetuigde kerstbomen. Heel disturbing. Hier bleef het echter niet bij; ik ben nu zo’n 16 dagen in de VS en ik heb inmiddels al drie van dit soort winkels gezien en nog meer random kerstbomen. Bizar.
Na Mystic reden we door naar Newport in Rhode Island. Dat was beduidend beter. Onderweg zijn we trouwens ook nog even langs Providence en Brown University geweest. Weer een Ivy League school. Newport ligt ook aan de kust en heeft vooral stranden, uitzicht en “mansions”. Dat zijn grote zomerhuizen, gebouwd omstreeks 1900, voor de welgestelden uit die tijd (denk aan de Vanderbilts). De hele kustlijn staat vol met deze grote huizen.. We hebben er 4 van binnen bekeken (zonder uitzondering werden de rondleidingen gegeven door bejaarde vrouwen –ook een beetje vreemd). We sliepen trouwens in een Inn gerund door een enthousiast echtpaar, Donna en Richard. Heel anders dan de Howard Johnson waar we een nacht eerder hadden geslapen.
Vervolgens ging de reis naar Cape Cod. Iedere zomer komen er meer dan 13 miljoen mensen naar de kaap.. en wij waren dus ook wel benieuwd. De natuur was er gelijk erg anders. De eerste plaats waar we stopten om te lunchen, Sandwich (hihi), was een of ander über-Republikeins bolwerk. Ieder huis had minstens drie vlaggen en in de tuin stonden borden met “Support our troops!” en “Freedom isn’t free”. Enerzijds voelde ik me alsof ik in de Truman Show was beland –iedereen deed allemaal leuk, maar ondertussen…- en tegelijkertijd had ik ook erg het gevoel dat deze mensen ’s avonds allemaal hun witte pakken zouden aantrekken om vervolgens huizen van zwarte mensen in de fik te steken…
De rest van Cape Cod viel wat dat betreft reuze mee. We hebben er een mooie wandeling gedaan en de stranden waren ook echt schitterend. Na één nachtje was het alweer tijd door te reizen naar Boston…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten