St. Louis & Typhoid Mary

Terwijl Gwen en ik ondertussen alweer in Chicago zijn beland (het is er leuk!), moet ik eigenlijk nog wel even updaten over onze tijd in Saint Louis. We zitten nu trouwens in ons hostel en terwijl Gwen ansichtkaarten schrijft, probeerde ik een 4^de (of misschien wel 2^de, 3^de én 4^de) course voor in LA te vinden. Aangezien dat een mission impossible is, heb ik nu motiverende muziek opgezet: eerst Jerk It Out en nu toch ook nog even Männer van Herbert Grönemeyer.. dat doet de gemoederen goed!

Maar St. Louis dus! Ik vrees dat dit een beetje een korte beschrijving wordt, maar ik verwijs ook door naar Gwens blog. Alles verliep helemaal voorspoedig op Lambert Saint Louis International Airport (Lambert??) en voor ik het goed en wel doorhad, was ik al in Gwens Greenway appartement. Het was heel raar en onwerkelijk om Gwen te zien en tegelijkertijd juist helemaal normaal. Zo normaal dat het leek alsof we niet in Amerika, maar gewoon in Utrecht wat deden. Na een beetje gesetteld te zijn, hebben we allereerst: de was gedaan! Dat was pas echt alsof we naast elkaar in The Wall 13 woonden… Toen zijn we op zoek gegaan naar een restaurant, maar dat liep niet helemaal zoals het hoorde. Eten bestellen bleek echter ook een prima optie.

Dinsdagmorgen heb ik (heel vroeg) van alles geleerd over Anthropology & Public Health, toen ik met Gwen meeging naar college. Het was wonderbaarlijk leuk om gewoon weer eens naar een lecture te luisteren en meer dan 2 hersencellen te gebruiken. Verder heb ik de Washington University campus uitgebreid gezien en het eten er geproefd. Beide bevielen uitstekend!
Vrij bizar was nog wel een vallende eekhoorn… De beelden van de stuiptrekking die hij daar op z’n rug gelegen ervoer, krijg ik nog steeds niet uit mijn hoofd…
De wafels op woensdagmorgen waren ook een hoogtepunt en datzelfde geldt voor de 1,2 kilo wegende zak M&M’s. Belangrijkst is dat het gewoon heel erg gezellig was! Zondag vlieg ik dan eindelijk naar LA en tegen het afscheid zie ik nu al een beetje op…