Aangezien ik vandaag het grootste gedeelte van de dag in de trein heb gezeten (van Matuse naar Takayama), is dit wellicht een goed moment de Japanse treinen te beschrijven. Allereerst: the Japanese know how it's done. De treinen zijn in praktisch alle opzichten goed geregeld. Het begint op het perron, waar -zoals eerder beschreven- de passagiers nette rijen vormen om de trein binnen te gaan. Vervolgens komt de trein op tijd. Ik heb gelezen dat 99% van de treinen binnen de aangegeven minuut aankomt en vertrekt. In alle shinkansen (de "bullet trains" die naar mijn idee een beetje variëren van intercity tot TGV) zijn gereserveerde en niet-gereserveerde wagons. Dat reserveren gaat trouwens heel makkelijk: je loopt naar de balie, zegt waar je heen wilt en het is geregeld. De stoelen zijn erg comfortabel, kunnen altijd achterover en er is veel beenruimte. Net als in een vliegtuig heb je je eigen tafeltje en soms ook een bekerhouder in je stoel. Het is echt een beetje als businessclass vliegen. Daar komt bij dat er ook nog eens veel faciliteiten aan boord zijn: wasruimtes, een wagon met afsluitbare compartimenten voor groepen en families, een stiltewagon waar ze geen aankondigingen doen, "office seats" met stopcontacten en grotere tafels, drank-automaten, telefoons en ook een multi-purpose room bedoeld voor bijvoorbeeld het verschonen van baby's, het aantrekken van andere kleren, het geven van borstvoeding en voor als je je niet lekker voelt. Om het kwartier komt er een mevrouw met eten en drinken langs (net als een stewardess erg netjes gekleed). Aan comfort dus geen gebrek in de trein!
De "normale" treinen (niet-shinkansen) zijn meer te vergelijken met stoptreinen. Een slimme feature in die treinen vind ik het omdraaien van de rugleuningen, zodat iedereen altijd vooruit kan rijden en je zelf 2 of 4-zitjes kan creeëren. Nu ik er over nadenk, rijd je in de shinkansen ook altijd vooruit.. Die zullen op de eindstations dan wel rondjes maken ofzo.
De shinkansen zien er ook erg futuristisch uit. De "cockpit" is helemaal gestroomlijnd, erg spannend. In de nozomi (de allersnelste) mag ik met mijn railpass jammergenoeg niet. Op stations zie ik ze wel eens voorbij rijden en dat is toch ook wel indrukwekkend!
De enige twee nadelen van de trein zijn: 1. Na 24.00 uur gaan ze niet meer. Dat is voor mij geen probleem, maar voor zakenlieden soms wel. Na het missen van de laatste trein zul je eenvoudigweg ergens moeten blijven slapen (in bijvoorbeeld een capsule...).
2. De riedeltjes en aankondigingen. Ik heb er eerder over geschreven, maar enough with the sound already! Wat dat betreft is die stiltewagon wel echt een uitkomst, maar ik weet niet of ik dat wel aandurf.. Dan mis ik mijn stations misschien wel... Dat is namelijk wel een groot voordeel: alles wordt ook in het Engels omgeroepen.
Vanavond ben ik dus aangekomen in Takayama, een dorp in de bergen. Het ziet er, zo ver ik dat nu gezien heb, allemaal erg charmant en leuk uit. Morgen ga ik het eens wat grondiger bekijken. Ik slaap in een leuk hostel, in een tempel. Het heeft ook echt een grote gebedsruimte en een Zen-tuin. Er is zelfs een donkere kelder waar je, als je de blokken op de muur volgt, bij een sleutel uitkomt die je "toegang geeft tot het paradijs". Ik vind het een beetje te veel The Beach for my taste, maar het is in ieder geval wel bijzonder. Ik heb ook een kamer voor mezelf, erg ruim en met een bank. De bank is zeer jaren '70, maar ik ben allang blij dat ik even niet op de grond hoef te zitten. Langzaam aan loopt mijn Japan trip op z'n einde; maandag ga ik weer naar Tokyo voor mijn laatste nachtje (in een capsule!). Bizar hoe snel de tijd gaat en ook bizar hoeveel ik gezien heb in de afgelopen 3 weken.. Maar het is er de tijd nog niet voor om terug te gaan kijken, eerst maar eens wat sightseeing in Takayama!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten