See no evil, hear no evil, speak no evil

De highlights van de afgelopen dagen op een rijtje:

1. Mijn eerste onsen ervaring. Ik was allereerst erg blij dat ik met Naoko was, zodat zij me kon laten zien hoe alles moest. Van te voren was ik me nogal bewust geweest van mijn... Westerse lichaam naast al die minuscule Japanners, maar het viel echt alleszins mee. Het was boeiend om te zien hoe het allemaal gaat: eerst stop je je schoenen in een kluis, die sleutel breng je dan naar de balie die daar wordt ingewisseld tegen een andere sleutel. In een kleedkamer kleed je je uit en stop je je kleren in een kluisje. Dan ga je naar binnen; eerst was je je in een (niet afgesloten) hokje, zittend op een krukje. Je kleine handdoekje maak je nat met koud water en dan doe je gewoon lekker je ding: bubbelbad, buitenbad, koud bad, op een ligstoel liggen, in de sauna. Het is eigenlijk een soort beautyfarm-idee, met iets striktere gebruiken vooraf. Nu ik dit heb meegemaakt ga ik misschien volgende week -na nog een week lopen- wel in mijn eentje.

2. Vanmorgen ben ik bij Fushimi-Inari geweest. Gisteren deed ik al een eerste poging, die ik toen het Zeer Hard begon te regenen maar opgaf. De regen duurde echter maar kort en vandaag ben ik nog eens gegaan; ben erg blij dat ik dit toch nog gezien heb! Bij deze schrijn staan honderden rood-zwarte poorten over een lengte van 4 km, zoals ook te zien is in Memoires of a Geisha. Ik was van plan gewoon even een kijkje te gaan nemen, maar deed uiteindelijk een nogal fikse bergwandeling onder de poorten. Enigszins bezweet kwam ik bij een schitterend uitkijkpunt, waar het een stuk rustiger was dan beneden (aftaaiers!). Het was zeer de moeite waard, in de bergen, omringd door groene bomen, bergstroompjes en later zelfs een (berg)meer. Ik had wel wat medelijden met/respect voor de mensen die werken in de restaurantjes op de berg. Die (vooral oudere) mensen moeten iedere dag al die trappen opklimmen!


3. Vanmorgen heb ik trouwens mijn eerste echte Japanse ontbijt ervaren. De eigenaresse van de ryokan waar we nu verblijven (wederom erg leuk! We hebben een erg grote kamer met een serre/theehoekje), maakt zelf het ontbijt en doet om de dag Japans en Westers. Ik vond het Japanse ontbijt wonderbaarlijk veel op een Japanse lunch of een Japans diner lijken: tofu-soep, rijst, een soort omelet, augurken en komkommer, bonen en een soort zeewier/sesam-mixje. Nu is tofu sowieso niet mijn favoriet, ongeacht de vorm en het moment van de dag.. maar tofu-soep om 9 uur 's morgens vind ik toch echt wat te ver gaan....

4. Na dat ik bij de rode poorten was geweest, ben ik doorgegaan naar Nara. Weer een hele indrukwekkende trip! Nara werd in 710 de eerste echte hoofdstad van Japan. Na 75 jaar werd die echter alweer verplaatst naar Kyoto (en daarna naar Kamakura en toen naar Edo (nu bekend als Tokyo)), maar er is nog veel uit die tijd te zien. Praktisch alle bezienswaardigheden liggen in Nara-koen, een groot park waar 1200 herten los rondlopen. De main sight is de Todai-ji. Dit is het grootste houten gebouw ter wereld en is in één woord echt gigantisch. In de hal staat een eveneens gigantisch Buddha-beeld. Het bronzen beeld is 16 meter hoog en gemaakt van 437 ton brons en 130 kg goud. Voor de hal werd ik nog aangesproken door een groepje schoolkinderen (die wederom nogal omnipresent waren), die met me op de foto wilde. Ik ben een celebrity!
De Nigatsu-do vond ik ook zeer indrukwekkend, met name vanwege het geweldige uitzicht over Nara. Vanavond hebben Naoko en ik gegeten in Osaka, een Tokyo-achtige stad (maar uiteraard toch weer anders). Heb ik dat ook weer gezien!


Morgen gaat mijn solo-avontuur dan echt beginnen! Via Himeji ga ik naar Fukuoka/Hakata (deze stad heeft twee namen, zeer verwarrend), waar ik 2 nachten in een hostel verblijf. Ik geloof dat ik me redelijk aardig kan redden alleen, maar met Naoko was het natuurlijk wel erg makkelijk... Gelukkig zien we elkaar volgende week maandag, op mijn laatste avond, nog in Tokyo. Ik ben benieuwd...!